معنی خوشبو کردن

خوشبو کردن. [خوَش ْ / خُش ْ ک َ دَ] (مص مرکب) معطر ساختن. تعطّر. ترویح.خوشبو گردانیدن. خوشبوی کردن. (یادداشت بخط مؤلف): روزی بت را بیرون آوردند به درّ و گوهر مرصعکرده و بمشک و عنبر خوشبو کرده. (قصص الانبیاء).
از این جنبش آن بود مقصود من
که خوشبو کنم مجمر از عود من.
نظامی.
و نیز رجوع به خوشبوی کردن شود.

خوشبو شدن. [خوَش ْ / خُش ْ، ش ُ دَ] (مص مرکب) تعطّر. (منتهی الارب). خوشبوی شدن. رجوع به خوشبوی شدن شود.

Sweeten

Aromatic, Fragrant, Redolent, Savory, Savoury

‌اطابه

سارای

اطیب

شمین

عنبر

یاسمن

profumare

profumato

عنبر آسا

عود بر آتش افکندن

عطری، مشتم، معتدل، معطر، وردی

خوشبوی، بویا، طبیه

1188